O książce: 2020 / Poezja bezokolicznikowa według definicji A. K. Żołkowskiego to poezja pisana w nastroju nieokreślonym (jak „Grzesz bezwstydnie, niepowstrzymanie...” A . A. Blok) i poświęcony typowo lirycznemu tematowi: refleksjom nad wirtualną odmiennością. Przed nami pierwsza tego typu antologia, która jest bliska takim zbiorom jak „Russian Epigram”, „Russian Epitaph” czy „Russian Sonnet”, ale różni się od nich bardziej formalną - poetycko-syntaktyczną - zasadą selekcji. Antologia zawiera ponad trzysta przykładów poezji bezokolicznika, od Trediakowskiego po klasykę ubiegłego wieku, a w komentarzach do nich znajdują się podobne fragmenty innych dzieł tych samych autorów, a także źródła i paralele obcojęzyczne. Do opisania w komentarzach fragmentów bezokolicznikowych o różnej długości i strukturze składniowej stosuje się specjalnie opracowany system opisu, oparty na koncepcjach „poezji gramatycznej” R. Jacobsona i „aureoli semantycznej” K. Taranowskiego - M. Gasparowa.